خداحافظی

خداحاظی همیشه سخت است. مخصوصا از دوستانی که اگر بیشتر از برادر نباشند، کمتر نیستند.خداحافظی از عزیزانی که در همه شرایط کنارنت بودند و با همه بد خُلقی ها و بی حوصلگی ها تحمل ات کردند و از هیچ لطفی دریغ نکردند.دوستانی که در این شهر غریب برایت هم پدر بودند، هم مادر و هم برادر و الحق که وظیفه خود را به خوبی انجام دادند.
و حالا هفتمین نفر از این جمع نه نفره دوست داشتنی در ساعت 1:20 دقیقه بامداد روز سه شنبه، بعد از کلی شوخ طبعی برای آرام کردن تو، خوابگاه خواجه نصیر را به مقصد تهران ترک میکند و تو میمانی و تنهایی. و غم و غصه. و 62 ساعت پیش رو تا رهایی از این مصیبت.